Πρωτοφανής εκτόξευση του χρέους κεντρικής διοίκησης καταγράφεται στο 1ο τρίμηνο 2018, με βάση τα πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία του ΟΔΔΗΧ. Το συνολικό χρέος έχει αυξηθεί σε 3 μήνες από €329 δισ. σε €344 δισ.
Η κυβέρνηση προχωρά σε μεγάλο εσωτερικό δανεισμό για να χτίσει το περίφημο "μαξιλάρι" ασφαλείας, σκουπίζοντας κυριολεκτικά τα αποθεματικά περιφερειών, δήμων και φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Από τις αρχές του 2017 έχει δανειστεί επιπλέον €12 δισ. σε μορφή repos, τα οποία στο σύνολό τους αγγίζουν τα €23 δισ.
Επίσης ο εξωτερικός δανεισμός της χώρας εμφανίζεται εξίσου αυξημένος κατά €7 δισ. σε σχέση με το τέλος του 2016. Τα περισσότερα χρήματα ελήφθησαν για αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου και επιστροφές φόρων.
Θα διερωτηθεί όμως κάποιος: Η χώρα κατέγραψε το 2017 αρχικό πρωτογενές πλεόνασμα €8 δισ. Γιατί τότε η κυβέρνηση δανείζεται για να αποπληρώσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές και μάλιστα την ίδια στιγμή δημιουργεί καινούριες; Πού πάνε τα χρήματα του πλεονάσματος;
Τα χρήματα του πλεονάσματος διοχετεύονται ως εξής:
1. Πληρωμή τόκων
2. Μοίρασμα επιδόματος στο τέλος του έτους
3. Ρουσφετολογικές προσλήψεις στο δημόσιο. 60.000 προσλήψεις έχουν γίνει την τελευταία 3ετία, οι περισσότερες εκτός ΑΣΕΠ. 210 νέοι δημόσιοι οργανισμοί – φαντάσματα έχουν δημιουργηθεί για να παρκάρουν τους διορισμένους κομματικούς φίλους των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ως συνέπεια, το κόστος μισθοδοσίας αναμένεται στα τέλη του 2018 αυξημένο κατά €1 δισ. σε σχέση με τις αρχές του 2015.
4. Ό,τι περισσέψει πάει ως "μαξιλάρι", σε περίπτωση που η επικείμενη έξοδος στις αγορές αντιμετωπίσει δυσκολίες.
Η εξέλιξη του δημόσιου χρέους από το 2014 μέχρι σήμερα αποτυπώνεται στον παρακάτω πίνακα.
Η εποχή του φθηνού χρήματος φτάνει στο τέλος της. Τα ευρωπαϊκά επιτόκια αναμένεται σύντομα να αυξηθούν, το ευρώ έχει ανατιμηθεί, η τιμή του πετρελαίου σχεδόν διπλασιάστηκε σε ένα χρόνο, ενώ οι γεωπολιτικές εξελίξεις προξενούν ανησυχία. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί ως αστάθμητος παράγοντας η Ιταλία, που μπορεί να παρασύρει αρνητικά τα ελληνικά ομόλογα.
Σε αυτό το μη ευνοϊκό διεθνές οικονομικό περιβάλλον, η κυβέρνηση για μικροπολιτικούς επικοινωνιακούς λόγους απορρίπτει την ασφάλεια της προληπτικής γραμμής.
Αυτή η επιλογή θα είχε νόημα αν η Ελλάδα έβγαινε πραγματικά από το μνημόνιο, χωρίς ένα αυστηρό πλαίσιο εποπτείας να τη συνοδεύει. Τη στιγμή όμως που η κυβέρνηση έχει υπογράψει μείωση συντάξεων, αφορολόγητου, υψηλά πλεονάσματα και αναμένεται να δεχθεί στο μέλλον 3μηνους αυστηρούς ελέγχους από την Τρόικα, η άρνηση της προληπτικής γραμμής αποτελεί εγκληματική επιλογή.
Η απάντηση στο ερώτημα γιατί οι κυβερνώντες θέτουν αψήφιστα τη χώρα σε μελλοντικό κίνδυνο, δόθηκε από τον κ. Καμμένο στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο: μετά τις εκλογές ας γίνει ό,τι θέλει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου